Kininging Margrethe 2. tu besäk bai da Frasche
Önjfång septämber beseecht e dånsch kinigin Margarethe II. Risum Skole/Risem Schölj önj Risem–Lunham. As dideere besäk en huulew iir awfoorie bait schölj än bai e Friisk Foriining önjkünid wörd, wus e froide grut. Dåt wus duch iinjsen wat! Ouers huum wus uk lait ünsääker: Hü snååket huum e kinigin önj, hü deet huum har e hönj? Mååget huum en kniks? Åål dadeer frååge füngen ouers gau en swåår, dan bait kiniglich hofmarschalåmt jeeft et deertu en ütfjarlik prutekul. Huum snååket e kinigin aw tjüsch ma „Majestät“ önj unti aw dånsch ma „Deres Majestæt“. Frasch düket önj dåtdeer prutekul schandliker wis ai ap. E kinigin deet jarst e hönj än en naken mat hood långt. Sü wid, sü gödj.
Duch oufsänj deerfoon, wat for’n ätjheew ham schaket unti ai, wus jü grut frååge: Wälj e Friisk Foriining eentlik gååsthiire weese tuhuupe mat Risem Schölj, weer e besäk weese schölj? Pååset dåt ouerhood tu da eefterkaamene foon da frie frasche, wat liiwer „düüdj as sloow“ weese wänj? Deer rååget huum duch önjt spikeliiren. Bait iinje wörd huum ham iinjs, dåt sün kinigliken besäk duch for ålem en positiif tiiken as än dåt da bjarne foont schölj än foon e bjarnetün önj e madelpunkt stönje schönj.
Än dan gäng et lüüs än maning keere schönj mat hofmarschalåmt besnååked wårde. Sü wänj’s önj Kuupenhuuwen awfoorie gåns nau waase, huum weer stoont, huum wat deet (snååke, hönj schude, wat forwise) än hü lung dåt duurt än dåt åles schölj aw e minuut döörploond weese. Rüm for tufåle jäif et ai. Aw e forsliik foon e frasch sid, huum köö je e döör foont auto äämmååge, wan e kinigin önjkamt, köm dåt but swåår: „E autodöör foon e majestäät mååget niimens ouers as en sääkerhäidsbeåmten ääm!“
Et schölj uk nuch ouerleed wårde, hü dul Risem Schölj ütflaid wårt for sün huugen besäk. Huum wal ham je foon e beest sid wise än liktidi autentisch bliwe, deer schal jarst di ruchte wäi fünen wårde. For da bjarne foont schölj än e bjarnetün än foon åle dånsche schoule än bjarnetööninge önj e näiberschap wörden latje foone besörid; maning dånsche, ouers uk riklik frasche. E turnsool wus fort mååst önj gölj, rüüdj än wään püüntjed. Di hiile besäk wörd ån däi awfoorie önj en generåålpräiw döörspaald. Eefter dideere döörluup wörd dütlik, dåt sam keere en lait lung wjarn, dåt hätj: nuch iinjsen korte bit et ma e tidploon haaneköm.
As e kinigin e läädere däi dan wörklik deer wus, lüp åles eefter ploon, bloots et wääder häi wat beeder weese kööt as rinflååge än ordi win. Da bjarne än jare schöljmäistere tuuchen da hule wat diiper ouer e uure än woiteden än juucheden, as wan ninte wus. Önj e turnsool jäif et rääde än korte aptooche üt en frasch–dånsch–tjüsch teooterstuk, wat da schöljbjarne spaalden; huum köö siinj, dåt e kinigin et nat deerbai häi. Bait iinje gäng e kinigin seelew nuch tut mikrofoon am tunk tu seeden. Eefter en lait schufttid önj e liirerdörnsch, wat jü åliine ma har näiste maårbere ferbroocht, stäich jü wi önj har limosiine än kjard ouf. Eefter en leest tooch woiten wjarn åltumååle lachtid än uk tufreese. Wat huum dan oofting hiire köö, wus: „Deer san we duch gödj foon oufkiimen.“
