Erk Petersen – Deer driif en heef foont sööden jurt

Beschriwing

En ütwool foon toochte tääle än dächte foon Erk Petersen.

E lektüüre foon dånsche än slaswik-holsteensche folklooresoomlinge mååged me bewust, dat deer önj e följkespräke foole mär toocht än snååked wörd, as följk ham – lätj me seede da leeste füfti iiringe -forstale köö. Di berik foon e themen än deerma uk e uurdschats -wat ai mär brükd wårt, dåt wårt iisen gans ferjin. Nais kamt ai deertu. Dåt jeeft ferjine bejääwenhäide (önj: “Üüs Arche Noah”); ferjine gefäile (“Güüsche foon Galmsbel”); ferjine längene (“Weeram Mume Haiens sü gödjgeebsch wus”); ferjine manschenschäksoole (“Deer driif en heef foont sööden jurt”), wat me driifen, ja as tääl inönj e sphäre foon üüs gemüüt tu ploonten, aw dat’s deer widergraie måån. Sü wörd en histoorisch oufboonling sacht ai tu wirken kaame. For da trii jarste foon e nånde tääle
hääw ik e önjstiitj önj e ouerlääweringe foont Cimbrisch Huulewailönj fünen; for e fiird önj min äin famiilies geschichte. Oudere san anekdoote -“Winke-winke”; “Jåå, deer as ales önj” än “Di tunkboore drunkene”. Döör ferteelen wårt üs e wråål har schaien jarst tu eegen.